چقـــدر عجیبــــــ استـــــ دریــا...!

همیـــن کــه غــرقـش میشـــوی تــو را پــس مــی زنـد

درستـــــ مثــل انســـان هـــا...

من وقـتـی زنـم
که تـو بـاور داشتـه بـاشی مـردی ...
انسـان بـودن را بـایـد آمـوخت
جنسـیت معنا نــدارد !

من بر روی زمینی زندگی می کنم که

آدم هایش به جای خودخواهی و غرور خود

وجدان خود را خوابانده اند....

ای خدا...

با تو ام..

کجایی؟!...

اگر کمی از آن آسمان دل بکنی و پا بر روی زمین بگذاری و زندگی کنی

آنوقت تمام جهنمت را بهشت می کنی....

دلـم گـرفته است ...
نه اینـکه کسی کاری کرده باشد نه ...
من آنقدر آدم گریز شده ام که کسی کارش به اطراف من هم نمی رسد..
دلم گرفتـه است که آنچه هستم را نمی فهمند ...
و آنچه هستند را میپذیرم ...
و دنیـا هم به رویش نمی آورد این تنـاقض را ...

 زنـــدگــی !

دقــیــقــآ وقــتـــی ,

غــیــرقــابل تحمل میشه

که هــمـــهء" دلــگــرمــیــت "

کــســی بـاشه

که "ســرگــرمــیــش" بــاشــــی ..........!

بـایــــد کـسـی را پـیـدا کـنـم
کـه دوسـتـم داشـتـه بـاشـــــد
آنـقـدر کـه یـکــــی از ایـن شـب هـای لـعـــنـتـــی
آغـوشـش را بـرای مـن و یـک دنـیـا خـسـتگـی ام بـگـشایـد
هـیـــــچ نـگـویـد .
...
هـیـــــچ نـپـرسـد .
فـقـــــط مـرا در آغـوش بـگـیـرد
بـعـد هـمـانـجـا بـمـیــرم
تـا نـبـیـنـم روزهـای آیـنــده را
روزهـایـی کـه دروغ مـی گـویـد
روزهـایـی کـه دیـگـر دوسـتـم نـدارد
روزهـایـی کـه دیـگـر مـــرا در آغـوش نـمـی ـگـیـرد
روزهـایـی کـه عـاشـق دیـگـری مـی ـشـود ...

روزی میــرسَد
بـــی هیــــچ خَبـــَـــری
بــا کولـــــه بــــآر تَنهـــاییـَم
دَـر جـــاده هــای بـی انتهــــای ایـن دنیــای عَجیـــــب
راه خــــواهم افتـــــاد
مَـــن کـــه غَریبـــــم
چـــه فَــــرقی دارد کجـــــای ایـــن دنیــــــا بـاشــــم

همــه جــــای جهــــان تنهـــــایی بــــا مَـــن است ...!

حق با کشیش ها بود گالیله!

زمین آنقدرها هم گــــــــــــرد نیست...

هرکس که میرود دیگر باز نمیگردد ...!

رسیــــــدہ اَم بــہ حِــس بَـــرگـــے کــہ

مـــے دآنَــد بـــآد اَز هَـــر طَــرَفـــ کِــہ بیــــآیَـــد

سَـــراَنـجـــامَــش اُفتــآدَن اَستــــ ...

متنفرم از معشوقی که اسم هرزگی هایش را "آزادی" بگذارد...


اسم نگرانی هایت را "گیر"


وبرای بی تفاوتی هایش"اعتماد" رابهانه کند!