تنها باران است که گاهی ،

در اوج تنهایی من ،

در آن لحظه که هیچ کس نیست ،

با من از تو می گوید...

ولی درد من از این است که

دیریست باران نمی بارد!!!

تو آدم
من حوا
بیا جهانى دیگر آغاز کنیم
عشق بورز
دوستم داشته باش
تازه سیب چیده ام...

بی تو
حتی باران هم
بوی تشنگی می دهد...

نگاهم بیقرار هجوم قدم های توست
و تو با خبری
اما…
هرگز از جاده ی دلم گذر نمی کنی…

ته فنجان قهوه ام
کف دستم
یا پیشانی ام را ببین!
چیزی نمی بینی؟
مثلا خطی
حرفی
یا چیزی که بتوان “تو” را
به “من” نسبت داد ؟!

دیـالوگِ همیشه یـک نفـره ام را ،
هـی مـرور میکـنم تا وقتی به چشم هایت میرسم

 حرفی برای گفتن داشته باشم ،
اگــر ” انگشت های هیــس ” دوبـاره ژسـت عــاشقانه ام را به هـم نزنند …

هوای دو نفره داشتن

نه ابر میخواهد...!

 نه باران...!

 نه یک بعد ازظهر پائیزی….!
کافیست حــواسمان به هم باشد.

مــــن از تـــــو کــادویِ آن چــــنانی نمی خـواهم

 مـــاشین شــــاسی بلــــند و انگـــــشتر ِ برلــــیان نمی خــــوآهم

 من از تــــو هـــــــرروز دوســتت دارم نمی خـــــواهم

 دیوانگی هایـــت هم بـــه دردم نمی خــــــورَد

 من فــــــــقط از تــــو کمی انسانیت

 کــــمی احــــــساس

 کــــمی درک مـــــردانه

 و گــــاهی کــه پـــــر توقع بــــــاشم

 فقـــط کمی آغوش گــــرم میخـــــــواهم

 می فـــــــــــهمی؟؟؟!!!

دستــ ـم را بالا مــے برم و آسمــــان را پاییــــن مــ ـے کشـــ ـم

 مــ ـے خواهــــــ ـم بزرگــ ـے زمیــــن را نشــــان آسمــــان دهـــــــ ـم !

 تــــا بــــدانــــد گمشــــده ے من نــــه در آغــــ ـوش او . . .

 که در همیــــن خــــاک بـــ ـے انتهاســــت

 آنقــــدر از دل تنگــ ـے هایـــــــ ـم بــــرایــــش خواهــــــ ـم گفــــت تــــا ســـ ـرخ شــــود . . .

 تــــا نــــ ـم نــــ ـم بگــــریــد . . .

 آن وقــــت رهـــایــــش مـــ ـےکنــــــــ ـم

 و مــ ـے دانــــــ ـم کســـ ــے هــــــ ـرگــــــ ـز نــــــ ـخواهــــد دانســـت

 غـــــــ ـم آن غــــروب بارانـــ ـے همــــه از دلتنگــ ـےهاے مــــن بــــود ...

بـــــــــاران …

بهانــــــــــه ای بود …

که زیر چتــــــــــر من ،

تا انتهای کــــــــــــــــــــــــــوچه بیایــــــــــــی

کـــــــــاش …

نه کــــــــــــــوچه انتهایی داشت …

وَ

نه بــــــــــاران بند می آمــــد…

دیر باریدی باران!

دیر باریدی...

من مدت هاست

در حجم نبودن کسی خشکیدم ...