شهــرزاد قصــه گـــــو
مـــن شهــرزاد قصــه هــای خـــودم هستـــم
هــزار و یــک شــب اســت هــر چـه مـی بــافـم
همـه بـی درنـگ بـه قـامتـم انــدازه مـی بیننــد
هیـچ کـس امــا نمـی دانــد
راز ایـــن دل چیسـت !
میان عاشقانه هایم قدم نزن اینجا این نوشته ها ، آنقدر بارانی اند که می ترسم تمام لحظه هایت خیس شوند...!
مـــن شهــرزاد قصــه هــای خـــودم هستـــم
هــزار و یــک شــب اســت هــر چـه مـی بــافـم
همـه بـی درنـگ بـه قـامتـم انــدازه مـی بیننــد
هیـچ کـس امــا نمـی دانــد
راز ایـــن دل چیسـت !
" بگذار دیوانه صدایم کنند!
فرقی نمی کند!
من تمام هویت خود را از زمانی که اسمم را دیگر صدا نزدی از یاد برده ام! "
چقـدر احمـق بـودمـ کـہ اون لحظه هآیـے کـہ ...
صدامـ میزدَے "عـروسکم" خـون مے دَویـد زیـر پوستـمـ ...
و بـآ عشـق می گـفتـمـ جآنمـ ...
غـآفـل از اینکـہ ...
وآقعـا عروسکـے بیش نبـودمـ ... !
عـروسک خیمــہ شـبـ بـآزـے ...
بـاریدمـ
بـاریدے
بــاریــد
من اشکـ هایمـ را
تو بهانـہ هایتــ را
آســــــــــــمـــا??
بغضـ ابرهایش را
بریدم
بریدے
برید
مـ?? دل اززندگے
تو دلــ از مـ??
ســـــرنوشــتــ
جامـہ ےدورے
کشیدم
کشیدے
کشید
مـ?? رنـجـ فراقـ
تـــــــو دســتــْ
از عشـــقـ مـ??
زمانـــہ طـــرحـ
تلخـ جدایے را
چشــمــآنِ اشــکیَم بستـــهـ میشَوَد...
خـــآب اســت کــِ بَر پــلک هــآیَم سنگیــنی میــکنَد...
گــَرمــآیَ تــنی رآ در آغـــوشَم احســـاس میکنَم...
بـویَ عَطــرِ مــردآنهـ ات رآ میشنــــآسَم...
ولــی چشمــانَم رآ کــِ بــاز میکنَم جــآیِ خــآلی ات کنـــآرَم
قَلبَم رآ بِ درد میآورَد...
تـــــــ و نیســــتی....
صـــورتَم غــَرقِ بــآرآن میشَوَد...
+ جـ وهـَرِ خـ ودکارم تـَمـ ـآم شـُد . . .
+ اورآقـِـ دَفـتـَرَم تـَمـ ـآم شـُدنـ ـد . . .
+ بـ ـآرِشِ چـَشمـ ـآنـَم ـهـَم بــِہ اِِتـمـآم رِسـیـ ـد . . .
+ خـُدآیـــــآ!! پـَس مـَن کے تـَمـآم مـیـ ـشـَوَم ؟
احســاس درختــی را دارم
کــه در مسیــر کــارخــانــه چــوب بــری
قــرار گــرفتــه اســت . . .
تـــمــامــ دارمـــ هــــــایــم را گــــرفــــتــی
دیـــگـــر هـــیــچ چـــیـــز نــــدارم ؛
حتـــی...
دوســـتـــت ...
چـــہ بیـــهــود ـهـ اختــــرآعـ شـُــد ... « سـَـمـ »!
« شکنـــجـــہ»
« تیـــغ »
« چـــو بــہ دآر » .
و امثــآلــ اینـــهـــآ!
وقتــے یـکـــ خـــآطــر ـهـ مــے تــَــوآنــــد:
نفســـتــ را بنـــد بیـــآورد ، زمــــیــن گیــرتـــ کنــــد
تــــو را بـــہ گـــریـہ بینـــدازد ، خونــتـــ را بـــہ جــــوشــ آورد و ...
چه قدر فاصله اینجاست بین آدمها
چه قدر عاطفه تنهاست بین آدمها
کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد
...
و او هنوز شکوفاست بین آدمها
کسی به نیت دل ها دعا نمی خواند
غروب زمزمه پیداست بین آدمها
چه می شود همه از جنس آسمان باشیم
طلوع عشق چه زیباست بین آدمها
تمام پنجره ها بی قرار بارانند
چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها
به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو
دلت به وسعت دریاست بین آدمها
