کــاش گاهے مَرد بودم
کاش گاهے مَرد بودم
مے شد تنہایے اَم را بہ خیابان ببرم
سیگار روشن کنم و نگران نگاه مغرضانہ مَردم نباشم
کاش گاهے مَرد بودم
مے شد شادے هایم را بہ کوچہ بریزم
با صداے بلند از تہ دل بخندم
و هیچ ماشینے براے سوار کرنم تُرمُز نکند
مـن از زن بودنم در این سرزمین
گاهے سخت میشکنـــم...