به گوش خـ ـدا برسانید

آدم این حـ ـ ــوا سـ ـالهاستـــــ که رفـ ـتـه است!

این حوای تنـ ـها را برگرداند پیــ ـش خودش!

بهشـ ـتش را نمیخواهم

به جهـ ـنـ ـمش هم راضی ام

هرجـ ـایی باشد به جز این دنیا

این دنیا زیادی بـ ـوی آدمـــــــ گرفـ ـته است!

دَر ذِهن ِ زَنـآنـہے مـَن ...
مـَرد یـَعـنـے تـِکـیـہ گـآهـے اَمـن
یـَعـنـے بـوسـہ اے اَز روے دوست دآشتـَن ، بــِدون ِاَنـدَکـے شـَرم!
دَر ذِهـن زَنـآنـہے مـَن ...
مـَرد یـَعـنـے کـوه بـودَن .. پـُر اَز سـِخـآوَت ، پـُر اَز حـَیـآے مـَردآنـہ
دَر کـِنـآر ِ ایـن اُبـُهـَت ، لـوس شـُدَن ـهـآے کـودَکـآنـہ !
دَر ذِهن ِ زَنـآنـہے خـوش ـبـیـن مـَن ...
مـَرد یـَعـنـے دوست مـےـدآرَمـِت ، تـو هـَر لـَحـظـہ بـآ مـَنـے!
تـو مـَردے ..
مـَن بـے تـو بـآ تـَمـآم آفـَریـنـِش بـےگـآنـہاَم!
کـآفـےـست دَست ِ رَد بــِزَنـے!
مـےـرَوَم پـے زِنـدِگـے اَم ، بـَرآے آرآمـِشَت
تـآ بــِدآنـے چــِقـَدر مـُحـتـَرَم َـست ایـن آسـآیــِشـَت...

ذهنم آشفته،

خواب هایم پریشان،

خنده هایم فتوشاپی ،

درد و دل هایم با دیوار فیس بوک و وبلاگ !

میزان همدردی ها هم با لایک و کامنت !!!
دلَـــ خستـــہ اَم . . .!

از ایــن دلـــــداری هـ ـآیِ مـــــجآزی . . .!

دلـــم شــــآنه هـــــآیِ حــــقیقی می خــــوآهد . . . !

خنده هامو نبینن !
من قصه تلخی هستم که اگه بشنویش طعم دهنت عوض میشه...
اون موقع به خاطر خنده هام گِریت میگیره....

کتابی رو که گیله مرد بهم هدیه داده بود رو ورق میزنم ...

با خطی زیبا در آخرین صفحه اش نوشته بود :

مراقب باش؛

دست روزگار هلت میده ...

ولی قرار نیست تو بیفتی ...

اگر بی تاب نباشی و خودت را به آسمان گره زده باشی اوج میگیری ...

به همین سادگی...

می پذیرم که زن هستم...
می پذیرم که توان بازویم پاسخگوی دستان بی مهر و تنومند تو نیست...
می پذیرم که مرا "ضعیفه" بخوانی در حالی که روح تو از ضعف رو به زوال است
می پذیرم که مردانگی ات را با مشت هایت نشانم دهی
دستان ظریف زنانه ام را در دستانت می فشاری، اما نه از سر محبت بلکه از سر به رخ کشیدن زور بازوهایت، از سر تحکم!
و با غرور، سلطه ای که روی من داری را فریاد می کنی تا همه بدانند!
دست های نا امیدم را تصاحب کرده ای،،، اما به تو قول می دهم که هیچ گاه قلب مرا نخواهی داشت...

ایـــن روزهـــا فقــط تـــــــــورا میــخواهم




فلـــانــــی بـــــه خـودت نــــگیر





مـــــــرگ را میــــــــگویم...!!!

کاش همان کودکی بودم که حرفهایش را از نگاهش میتوان خواند …

اما اکنون اگر فریاد هم بزنم کسی نمی شنود

دلخوش کرده ام که سکوت کرده ام …

سکوت پر بهتر از فریاد توخالیست !!!

بچه بودیم درد دل را با هزار ناله می گفتیم ، همه می فهمیدند …

بزرگ شده ایم ، درد دل را به صد زبان می گوییم ،

اما هیچ کسی نمی فهمد...!

مدام گفتی خیالت تخــــت

من وفادارم...!

 و من چه ساده لوحانه

خیالم را تختــــی کردم برای

 عشق بازی تو با دیگری

بــا مـــن لــج نکــن بــغــض نــفــهــم!

ایــن کــه خــودتـــ را گــوشه ی گــلــو قــایم کــنــی

چــیزی را عـــوض نمـــیـکنــد . . .


بــالــاخره یــا اشــکــ میـــشوی

در چــشــمانـــم

یا عــقــده در دلـــــــم